Relaxatietherapeute Christine Van Os

Het allerbelangrijkste principe om stress succesvol te hanteren, is onderbreken.
Je inspanning leren doseren, beperken, begrenzen, "on hold zetten" zeg maar.
Dat blijkt voor velen onder ons een immens moeilijke opdracht omdat we geleerd hebben  ons best te doen, en dat zetten we om in : erin vliegen, blijven doorwerken, je tanden erin zetten, volharden.
En toch : je gaat zuiniger en gezonder met je energie om, als je je inspanning kan onderbreken. Zo kan je bijvoorbeeld werken in blokken van 90 minuten, of een veelvoud ervan, neem dan telkens een onderbreking van 5 tot 15 minuten. In deze pauze doe je "niets".
Dat is helemaal tegengesteld aan de hardnekkige overtuiging dat we pas goed bezig zijn in wat we doen, als we er "helemaal voor gaan". Beter nog : als we ons voor 200 % inzetten. Dubbele inzet, al je tijd nuttig gebruiken, beter nog : tijd maken.....  
In het kader van stresshantering zijn dat bedenkelijke principes.

Ik rijd een smalle straat in, aan beide kanten staan auto's geparkeerd. Als er een tegenligger komt, zoek ik een open ruimte tussen de geparkeerde auto's, waar ik wacht om de ander te laten passeren. Soms gebeurt het andersom en laat de ander mij door. Ik ben erop gaan letten: in drie van de vier gevallen groeten de bestuurders elkaar : meestal een opgestoken hand, een hoofdknik, soms zelfs oogcontact en een glimlach. Dat doet deugd.
Kleine deeltjes geluk.