Het allerbelangrijkste principe om stress succesvol te hanteren, is onderbreken.
Je inspanning leren doseren, beperken, begrenzen, "on hold zetten" zeg maar.
Dat blijkt voor velen onder ons een immens moeilijke opdracht omdat we geleerd hebben ons best te doen, en dat zetten we om in : erin vliegen, blijven doorwerken, je tanden erin zetten, volharden.
En toch : je gaat zuiniger en gezonder met je energie om, als je je inspanning kan onderbreken. Zo kan je bijvoorbeeld werken in blokken van 90 minuten, of een veelvoud ervan, neem dan telkens een onderbreking van 5 tot 15 minuten. In deze pauze doe je "niets".
Dat is helemaal tegengesteld aan de hardnekkige overtuiging dat we pas goed bezig zijn in wat we doen, als we er "helemaal voor gaan". Beter nog : als we ons voor 200 % inzetten. Dubbele inzet, al je tijd nuttig gebruiken, beter nog : tijd maken.....
In het kader van stresshantering zijn dat bedenkelijke principes.
Voor elke inspanning is er aandacht nodig.
Aandacht is een dynamisch fenomeen : het staat vast dat je na een tijdje goed geconcentreerd bezig te zijn geweest, geleidelijk aan minder aandachtig wordt, sneller afgeleid bent.
Dat noemen we eenvoudig : moe worden.
Wàt ?! zegt de immer druk bezig zijnde vliegende mens, moe ?
Ja, gewoon moe.
Dat is een natuurlijk fenomeen. Ons organisme wordt blootgesteld aan tal van indrukken, en
het kan daar goed aangepast op reageren. Maar er is een grens, en die grens bereiken we
sneller dan we zouden willen. Als je met deze vermoeidheid, zowel psychisch als fysiek, rekening wil houden is op tijd onderbreken de boodschap.
Geef jezelf na een periode van inspanning, eventjes een moment van "niets".
Op dat ogenblik neemt je organisme de kans waar om aan herstel en onderhoud te doen.
Weefselherstel, afvoer van afvalstoffen, nieuwe energie opdoen...... dus :
Adem eens dieper in en uit, een vijftal keer is voldoende, het heeft niet eens veel belang
of je hier nu bepaald buik- of borstademhaling voor gebruikt. Wat wel belangrijk is : zet je longen open.
Verander je lichamelijke inspanning : als je de hele dag op kantoor zit, beweeg dan in je
pauze ; is je job lichamelijk veeleisend, leg je dan eens languit neer om te herstellen.
Verander ook je geestelijke focus : laat alles wat je op dat ogenblik waarneemt in je gedachten, in je gevoel, en in je lichaam; in je aandacht komen, zonder het te willen wegduwen, of veranderen. Laat het zo zijn, wat je ook waarneemt, en richt je aandacht vriendelijk en met zorg naar een aangenaam gevoel van (zelf) waardering.
Daarna kan je fris en monter weer aan de slag.